บันทึกอนุทินครั้งที่ 10

วัน อังคารที่17เดือน มีนาคม พ.ศ. 2558

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

ครูผู้สอน อ.ตฤน แจ่มถิน

ความรู้ที่ได้รับ

การส่งเสริมทักษะต่างๆของเด็กพิเศษ

3.ทักษะการช่วยเหลือตนเอง

เรียนรู้การดำรงชีวิตโดยอิสระให้มากที่สุด
การกินอยู่
การเข้าห้องน้ำ
การแต่งตัว
กิจวัตรต่างๆในชีวิตประจำวัน

การสร้างความอิสระ

-เด็กอยากช่วยเหลือตนเอง

-อยากทำงานตามความสามารถ

-เด็กเลียนแบบการช่วยเหลือตนเองจากเพื่อน เด็กที่โตกว่า และผู้ใหญ่

ความสำเร็จเป็นสิ่งสำคัญ

-การได้ทำด้วยตนเอง

-เชื่อมั่นในตนเอง

-เรียนรู้ความรู้สึกที่ดี

หัดให้เด็กทำเอง

-ไม่ช่วยเหลือเกินความจำเป็น (ใจแข็ง)

-ผู้ใหญ่มักทำสิ่งต่างๆให้เด็กมากเกินไป

-ทำให้แม้กระทั่งสิ่งที่เด็กสามารถทำได้เองหากให้เวลาเขาทำ

-“หนูทำช้า” “หนูยังทำไม่ได้”

จะช่วยเมื่อไหร่

-เด็กก็มีบางวันที่ไม่อยากทำอะไร,หงุดหงิด,เบื่อ,ไม่ค่อยสบาย

-หลายครั้งเด็กจะขอความช่วยเหลือในสิ่งที่ได้เรียนรู้ไปแล้ว

-เด็กรู้สึกว่ายังมีผู้ใหญ่ที่พึ่งได้ แต่ต้องได้รับความช่วยเหลือเฉพาะสิ่งที่เด็กต้องการ

มักช่วยเด็กในช่วงกิจกรรม

ตัวอย่าง ทักษะการช่วยเหลือตนเอง

ทักษะการช่วยเหลือตนเอง (อายุ2-3ปี)

การแต่งตัว

-ถอดเสื้อออกได้

-เปลี่ยนเสื้อได้

- อาจเลิกทำได้ง่ายๆ

-ต้องการคนช่วยเหลือแต่ก็ร่วมมือดี

การกินอาหาร

-ใช้ช้อนส้อมได้

-แต่ชอบใช้มือและช้อนมากกว่า

- ป้อนอาหารที่ชอบได้เอง

-ดื่มน้ำจากแก้วได้

การอาบน้ำและการเข้าห้องน้ำ

-บอกว่าจะเข้าห้องน้ำได้โดยไม่ทำเลอะก่อน

- กลั้นปัสสาวะ อุจจาระได้

ลำดับขั้นในการช่วยเหลือตนเอง

-แบ่งทักษะการช่วยเหลือตนเองออกเป็นขั้นย่อยๆ

-เรียงลำดับตามขั้นตอน

การเข้าส้วม

-เข้าไปในห้องส้วม

-ดึงกางเกงลงมา

-ก้าวขึ้นไปนั่งบนส้วม

-ปัสสาวะหรืออุจจาระ

-ใช้กระดาษชำระเช็ดก้น

-ทิ้งกระดาษชำระในตะกร้า

-กดชักโครกหรือตักน้ำราด

-ดึงกางเกงขึ้น

-ล้างมือ

-เช็ดมือ

-เดินออกจากห้องส้วม

การวางแผนทีละขั้น

-แยกกิจกรรมเป็นขั้นย่อยๆให้มากที่สุด

สรุป

-ครูต้องพยายามให้เด็กทำสิ่งต่างๆด้วยตนเอง

-ย่อยงานแต่ละอย่างเป็นขั้นๆ

-ความสำเร็จขั้นเล็กๆนำไปสู่ความสำเร็จทั้งมวล

-ช่วยให้เด็กมีความมั่นใจในตนเอง

-เด็กพึ่งตนเองได้ รู้สึกเป็นอิสระ

กิจกรรมหลังเรียน

ใช้สีเทียนในการวาดวงกลมของตนเอง โดยใช้สีอะไรก็ได้ตามใจชอบของเรา

คุณครูเตรียมต้นไม้ไว้ไห้แล้วให้นักศึกษาเอาวงกลมที่ตัวเองวาดมาติดในต้นไม้ทีละคนจนครบทุกคน ทุกคนช่วยกันวางแผนในการติดวงกลมว่าจะติดตรงไหนให้ออกมาสมดุลกันและสวยงาม

การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้

-ส่งเสริมให้เด็กช่วยเหลือตนเองให้ได้มากที่สุดและเด็กจะมีอิสระในการใช่ชีวิตและในการตัดสินใจต่างๆ

-ไม่แสดงความรำคาญเด็ก เมื่อเด็กช่วยเหลือตนเองไม่ได้

-เมื่อเด็กมาขอให้ช่วยเหลือในเรื่องอะไรครูก็ต้องช่วยเหลือเด็กแค่นั้น อย่าช่วยเกินกว่าที่เด็กขอ

-วางแผนการจัดการเรียนสำหรับเด็กพิเศษไว้ล่วงหน้าหากเจอสถานการณ์จริง

-ใช้ในการเขียนแผน IEP ให้กับเด็พิเศษ

-ครูต้องย่อยงานเป็น ย่อยตามลำดับขั้นตอน และย่อยให้ได้เยอะที่สุด

-การย่อยงานทำได้ 2 วิธี คือ

-ย่อยงานจากขั้นแรก เด็กจะเรียนรู้กระบวนการทำงานตามลำดับต่างๆ

-ย่อยงานย้อนจากข้างหลัง เด็กจะเรียนรู้ทีละขั้นจากด้านหลัง และเด็กจะภูมิใจเมื่อทำอไรสำเร็จ

-เมื่อเราเจอเหตุการณ์ของเด็กพิเศษเราต้องแก้ปัญหาให้เป็น

การประเมินการเรียนการสอน

ประเมินตนเอง

เข้าเรียนตรงเวลา แต่งกายสุภาพเรียบร้อย ตั้งใจฟังครูสอนเป็นอย่างและจดบันทึกทุกครั้งในการเรียนการสอนเพื่อความเข้าใจของตนเองและนำกับมาทบทวนเพื่อเตรียมพร้อมในการสอบ จดบันทึกตัวอย่างที่อาจารย์เล่าให้ฟังเพื่อนำไปใช้ในกาาเรียนการสอนและเมื่อเราเจอกับสถานการณ์จริงเราก็สามารถแก้ไขปัญหาได้อย่างถูกต้อง

ประเมินเพื่อน

เข้าเรียนตรงเวลา แต่งกายสุภาพเรียบร้อย ตั้งใจฟังและจดบันทึกทุกครั้งที่ครูสอนสำหรับกิจกรรมก่อนเรียนวันนี้ เพื่อนๆสนุกสนานเฮฮากันมาก และกิจกกรมหลังเรียน เพื่อนๆตั้งใจกันระบายสีวงกลมของตนเองเป็นอย่างมาก ทุกคนสนุกสนานในกรทำกิจกรรม

ประเมินครูผู้สอน

อาจารย์เข้าสอนตรงเวลา แต่งกาสุภาพเรียบร้อย พูดจาไพเราะและร้องเพลงเพราะด้วย และยังนำกิจกรรมมาให้นักศึกษาได้ทำกันตลอด เพื่อเป็นการสร้งสีสันในการเรียน ในวันนี้อาจารย์สอนเกี่ยวกับทักษะต่างๆของเด็ก อาจารย์ก็จะยกตัวอย่างมาให้เราฟังเพื่อให้มองเห็นภาพมากขึ้น เข้าใจได้ง่าย และเรียนสนุกทุกครั้ง

บันทึกอนุทินครั้งที่ 9

วัน อังคารที่ 10 เดือน มีนาคม  พ.ศ. 2558

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

ครูผู้สอน อ.ตฤน แจ่มถิน

ความรู้ที่ได้รับ

การส่งเสริมทักษะต่างๆของเด็กพิเศษ

      2. ทักษะภาษา

- การร้องเพลง  บทกลอน นิทาน  คำศัพท์ 

การวัดความสามารถทางภาษา

-เข้าใจสิ่งที่ผู้อื่นพูดไหม

-ตอบสนองเมื่อมีคนพูดด้วยไหม

-ถามหาสิ่งต่างๆไหม

-บอกเล่าเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นไหม

-ใช้คำศัพท์ของตัวเองกับเด็กคนอื่นไหม

การออกเสียงผิด / พูดไม่ชัด

-การพูดตกหล่น เช่น การพูดตกคำ พูดตกประโยค

-การใช้เสียงหนึ่งแทนอีกเสียง

-ติดอ่าง

การปฏิบัติของครูและผู้ใหญ่

-ไม่สนใจการพูดซ้ำหรือการออกเสียงไม่ชัด = ฟังให้เหมือนกับเขาเป็นเด็กแกติ

-ห้ามบอกเด็กว่า  “พูดช้าๆ”   “ตามสบาย”   “คิดก่อนพูด”

-อย่าขัดจังหวะขณะเด็กพูด = เขาพูดอะไรปล่อยให้เขาพูดให้จบ

-อย่าเปลี่ยนการใช้มือข้างที่ถนัดของเด็ก

-ไม่เปรียบเทียบการพูดของเด็กกับเด็กคนอื่น

-เด็กที่พูดไม่ชัดอาจเกี่ยวข้องกับการได้ยิน

ทักษะพื้นฐานทางภาษา

-ทักษะการรับรู้ภาษา

-การแสดงออกทางภาษา

-การสื่อความหมายโดยไม่ใช้คำพูด

-เด็กปกติ คือ ฟัง พูด อ่าน เขียน

พฤติกรรมตอบสนองการแสดงออกทางภาษา

-ตอบสนองของเสียงครูโดยการหันมามอง

-ตอบสนองกับคำพูด

พฤติกรรมเริ่มการแสดงออกของเด็ก

-ทำเสียงต่างๆผสมปนเปกัน

-ทำเสียงคล้ายพูดหรือเรียกร้องความสนใจ

-เล่าได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

-ตั้งคำถาม ว่า ทำไม

ความรับผิดชอบของครูปฐมวัย

-การรับรู้ภาษามาก่อนการแสดงออกทางภาษา

-ภาษาที่ไม่ใช่คำพูดมาก่อนภาษาพูด

-ให้เวลาเด็กได้พูด

-คอยให้เด็กตอบ (ชี้แนะหากจำเป็น)

-เป็นผู้ฟังที่ดีและโตต้อบอย่างฉับไว (ครูไม่พูดมากเกินไป)

-เด็กไม่ได้เรียนรู้ภาษาจากการฟังเพียงอย่างเดียว

-ให้เด็กทำกิจกรรมกลุ่ม เด็กพิเศษได้มีแบบอย่างจากเพื่อน

-กระตุ้นให้เด็กบอกความต้องการของตนเอง (ครูไม่คาดการณ์ล่วงหน้า)

-เน้นวิธีการสื่อความหมายมากกว่าการพูด

-ใช้คำถามปลายเปิด

-เด็กพิเศษรับรู้มากเท่าไหร่ ยิ่งพูดได้มากเท่านั้น

-ร่วมกิจกรรมกับเด็ก

การสอนตามเหตุการณ์ (Incidental Teaching)

เด็กยืนสวมผ้ากันเปื้อน

-ครูถามเด็กว่า’หนูทำอะไรค่ะ’’

-เด็กก็ยังไม่สนใจ

-เดี๋ยวครูใส่ให้นะ (อาจจะจับมือเด็กสวม)

-ให้เด็กพูดผ้ากันเปื้อนตามครู ต้องย้ำคำว่า “ผ้ากันเปื้อน”

ตัวอย่างเหตุการณ์

-น้องดาวน์กำลังใส่ที่คาดผม 

- ถามไม่ตอบ ครูถามว่าหนูทำอะไรอยู่  

-หนูใส่ที่คาดผมใช่ไหม (ซ้ำคำว่าที่คาดผม) 

-ให้หนูพูดตามครู ที่คาดผม  เขาก็ยังไม่ตอบ 

-จับมือใส่ให้เลย (ขั้นตอนสุดท้าย)  ให้พูดซ้ำๆวันหนึ่งเขาจะพูดได้

กิจกรรมบำบัด

การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้

-ห้องเรียนที่ส่งเสริมภาษา ห้องนั้นจะต้องมีคำศัพท์เยอะๆที่เป็นตัวหนังสือ มีบทกลอน มีเพลงติดไว้ในห้องเรียน

-ห้ามบอกเด็กว่าให้พูดช้าๆ ตามสบาย คิดก่อนพูด

-ฟังเด็กเยอะๆแต่อย่าพูดกับเด็กเยอะ

-กระตุ้นให้เด็กบอกความต้องการของตนเอง ครูไม่ควรคาดการณ์ไว้ล่วงหน้า

-ไม่ควรขัดจังหวะขณะที่เด็กพูด ปล่อยให้เขาพูดให้จบ

-ครูต้องสัมผัสให้ได้ว่าเด็กได้ยินผิดหรือหูไม่ดี

การประเมินการเรียนการสอน

ประเมินตนเอง

-มาเรียนตรงเวลา แต่งกายเรียบร้อย จดบันทึกทุกครั้งที่อาจารย์ยกตัวอย่างให้ฟัง เพื่อนำไปเป็นความรู้ในการเรียนการสอน และการทำข้อสอบ ฟังอาจารย์อธิบายในเนื้อหา

 ประเมินเพื่อน

-เพื่อนๆตั้งใจฟังอาจารย์อธิบายในเนื้อหา และโต้ตอบกับอาจารย์เมื่ออาจารย์ถามทุกคนต่างมีคำตอบที่หลากหลาย และสนุกสนานในการเรียน

-เพื่อนๆมาเรียนตรงเวลา แต่งกายเรียบร้อย

 ประเมินครูผู้สอน

-อาจารย์แต่งกายเรียบร้อยมาสอนตรงเวลา เตรียมความพร้อมในการสอนมาเป็นอย่างดี สอนสนุกมากค่ะ

 มีกิจกรรมมาให้ทำตลอด ยกตัวอย่างได้เข้าใจง่าย เนื้อหาในการเรียนไม่มากเกินไป

ในการเรียนรวมกันเยอะๆทำให้เสียงดังเกินไป

                                                      บันทึกอนุทินครั้งที่ 8

วัน อังคารที่ 3 เดือน  มีนาคม พ.ศ. 2558

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

ครูผู้สอน อ.ตฤน แจ่มถิน

ความรู้ที่ได้รับ

     การเรียนการสอนในวันนี้ก่อนเข้าหาสู่เนื้อในการเรียนอาจารย์มีกิจกรรมมาให้ทำก่อนเรียนเป็นความรู้สึกในการไปเล่นเครื่องเล่นต่างๆในสวนสนุก ทุกคนต่างตอบคำถามกันอย่างสนุกสนาน พอตอนสุดท้ายอาจารย์เฉลยคำถามที่ได้ถามไปในข้างต้นทุกคนฮือฮากันใหญ่เลยแต่ก็สนุกสนานมากๆค่ะ

การส่งเสริมทักษะต่างๆของเด็กพิเศษ

1.ทักษะทางสังคม

-เด็กพิเศษที่ขาดทักษะทางสังคม ไม่ได้มีสาเหตุมาจากการพ่อแม่

-การอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดีไม่ได้เป็นเครื่องรับประกันว่าเด็กจะมีพัฒนาการต่างๆอย่างมีความสุข

-สภาพแวดล้อมไม่มีผลต่อเด็กมากขึ้นอยู่กับตัวของเด็กเอง เราจะต้องปรับที่ตัวเด็กอย่าปรับสภาพแวดล้อม

 กิจกรรมการเล่น

•  การเล่นเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งต่อการเรียนรู้ทักษะทางสังคม

•เด็กจะสนใจกันเองโดยอาศัยการเล่นเป็นสื่อ

• ในช่วงแรกๆ เด็กจะไม่มองเด็กคนอื่นเป็นเพื่อน  แต่เป็นอะไรบางอย่างที่น่าสำรวจ สัมผัส ผลัก ดึง

ยุทธศาสตร์การสอน

• เด็กพิเศษหลายๆคนไม่รู้วิธีเล่น  ไม่รู้ว่าจะเล่นอย่างไร

• ครูเริ่มต้นจากการสังเกตเด็กแต่ละคนอย่างเป็นระบบ

•จะบอกได้ว่าเด็กมีทักษะการเล่นแบบใดบ้าง

• ครูจดบันทึก

• ทำแผน IEP

การกระตุ้นการเลียนแบบและการเอาอย่าง

•วางแผนกิจกรรมการเล่นไว้หลายๆอย่าง

• คำนึงถึงเด็กทุกๆคน

•ให้เด็กเล่นเป็นกลุ่มเล็กๆ 2-4 คน

     เด็กปกติทำหน้าที่เหมือน “ครู” ให้เด็กพิเศษ

ครูปฏิบัติอย่างไรขณะเด็กเล่น

•อยู่ใกล้ๆ และเฝ้ามองอย่างสนใจ

• ยิ้มและพยักหน้าให้ ถ้าเด็กหันมาหาครู

•ไม่ชมเชยหรือสนใจเด็กมากเกินไป

• เอาวัสดุอุปกรณ์มาเพิ่ม เพื่อยืดเวลาการเล่น

•ให้ความคิดเห็นที่เป็นแรงเสริม

  -ครูอย่าหันหลังให้เด็ก ทำให้เด็กรู้สึกว่าครูมองเขาอยู่

 การเล่นทราย

-ให้เด็กเล่นทรายด้วยมือเปล่าก่อน ถ้าเด็กเริ่มเบื่อครูเอาอุปกรณ์ไปให้เพิ่ม เช่น พลั่วพลาสติก

-ให้อุปกรณ์ในจำนวนที่พอเหมาะหรือครึ่งหนึ่งของจำนวนเด็ก

-ค่อยๆเอาของเล่นใส่ลงไปให้เด็กเล่น ถ้าเทลงไปพร้อมกันเด็กจะเล่นแป๊บเดียว

การเล่น

-ต้องรู้จักการรอคอย

-ทำกฎเกณฑ์หรือทำสัญญาณ เช่น ถ้าครูเป่านกหวีดต้องเปลี่ยนให้เพื่อนเล่น

การให้แรงเสริมทางสังคมในบริบทที่เด็กเล่น

•ครูพูดชักชวนให้เด็กร่วมเล่นกับเพื่อน

•ทำโดย “การพูดนำของครู”

-ต้องสร้างความน่าสนใจโดยถือของเล่นเข้าไป

- ขณะที่เด็กเข้าไปเล่น ครูต้องเฝ้ามองดูเด็กก่อน

ช่วยเด็กทุกคนให้รู้กฎเกณฑ์

•ไม่ง่ายสำหรับเด็กพิเศษ

• การให้โอกาสเด็ก

•เด็กพิเศษต้องเรียนรู้สิทธิต่างๆเหมือนเพื่อนในห้อง

ครูต้องไม่ใช้ความบกพร่องของเด็กพิเศษเป็นเครื่องต่อรอง

เพลง

กิจกรรมบำบัด

การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้

-การเล่นในแต่ครูต้องสร้างกฎเกณฑ์ในการเล่น

-เด็กพิเศษจะเลียบแบบพฤติกรรมของเด็กปกติและเด็กปกติจะเป็นคนที่ช่วยเหลือเด็กพิเศษอง

-ขณะทำกิจกรรมครูต้องทำให้เด็กรู้สึกว่าครูมองเขาอยู่

-ให้เด็กเล่นเป็นกลุ่มเล็กๆ2-4 คน โดยมีเด็กพิเศษ 1คน ต่อเด็กปกติ 3คน ถ้ามีเด็กพิเศษมากกว่าเด็กปกติทำให้ครูควบคุมเด็กได้ยาก

-การสร้างจุดเด่นให้กับเด็กพิเศษในทางที่ดี จะช่วยให้เด็กได้เล่นกับเพื่อน และเพื่อนๆอยากเล่นกับเขา

- ครูไม่ควรหันหลังให้กับเด็ก

-เมื่อเด็กทำกิจกรรมหรือเรียนอยู่ ครูไม่ควรชมเด็กมากเกินไป

-ครูไม่ควรเอาข้ออ้างของเด็กพิเศษมาเป็นข้อตกลง หรือข้ออ้างกับเด็กปกติ ต้องทำให้เด็กมีความเท่าเทียมกัน

การประเมินการเรียนการสอน

ประเมินตนเอง

-เข้าเรียนตรงต่อเวลา  แต่งกายเรียบร้อย  ตั้งใจทำกิจกรรมก่อนเรียนโดยอาจารย์มีคำถามมาให้เรา แล้วให้เราตอบ ทุกคนต่างตอบกันหลากหลายคำตอบ พออาจารย์เฉลยทุกคนต่างพากันขำใหญ่เลย ก็เป็นสร้างความสนุกสนานก่อนเรียน และความรู้ในวันนี้เป็นสิ่งที่เราต้องเจอเมื่อเราไปเป็นครู เมื่อเราเป็นครูเราจะมีวิธีแก้ปัญหาอย่างไรเมื่อเราเจอกับเด็กพิเศษ ตั้งใจฟังอาจารย์อธิบายและจดในสิ่งที่อาจารย์ยกตัวอย่างให้ฟัง

ประเมินเพื่อน

-เพื่อนมาเรียนกันตรงเวลา แต่งกายเรียบร้อย ตั้งใจทำกิจกรรมก่อนเรียนโดยตอบคำถามที่อาจารย์ถาม ทุกคนมีคำตอบที่หลากหลาย ก็เป็นการสร้างความสนุกสนานให้กับทุกคนเป็นอย่างมาก

-เพื่อนๆตั้งใจฟังอาจารย์บรรยาย และจดบันทึกในสิ่งที่สำคัญ

- ประเมินครูผู้สอน

-อาจารย์มาสอนตรงเวลา แต่งกายเรียบร้อย สุภาพเป็นแบบอย่างให้แก่นักศึกษาและคอยให้คำปรึกษาแก่นักศึกษาทุกคน ให้คำแนะนำที่ดี

-อาจารย์มีกิจกรรมมาให้ทำก่อนเรียนอยู่เสมอเพื่อให้นักศึกษาตื่นตัวพร้อมที่จะเรียน

-อาจารย์สอนสนุกมีการยกตัวอย่างให้ฟังตลอดเกี่ยวกับพฤติกรรมของเด็กพิเศษ

-วิธีการสอนของอาจารย์ทำให้เรียนเข้าใจง่าย